Op 24 februari 2022 viel Rusland Oekraïne binnen. Vanaf dat moment heerst daar een verschrikkelijke oorlog. Veel Oekraïners zijn hun land ontvlucht naar een veilig gebied. Ook in Leiderdorp worden Oekraïense vluchtelingen opgevangen.
Deze mensen kwamen hier met lege handen. Al snel stonden er Leiderdorpse vrijwilligers klaar om te helpen. Alle hulp werd uiteindelijk samengebracht, en zo ontstond de Weggeefwinkel op de Simon Smitweg. Dit was een plek waar mensen kleding, speelgoed, keukenspullen, beddengoed en andere spullen konden halen. Maar het werd veel meer dan dat. Het werd een ontmoetingsplaats voor mensen, er werden taallessen gegeven en oude fietsen opgeknapt. Na ruim een jaar hebben de Oekraïense vluchtelingen in Leiderdorp voldoende spullen en kleding. Ook is in de Statenhof een ruimte ingericht waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Daarom is de Weggeefwinkel sinds 1 juli weer gesloten.
Vrijwilligers
De Weggeefwinkel kon niet draaien zonder de grote inzet van veel enthousiaste vrijwilligers. We spraken met een aantal van hen, Marijke, Elsbeth, Afshin, Maddy, Evelien en Ans.
Hoe is de weggeefwinkel ontstaan?
In maart 2022, toen we hoorden dat er vluchtelingen in Leiderdorp werden opgevangen, bood de diaconie van de Protestantse Gemeente Leiderdorp hulp aan de gemeente. Op dat moment was nog niet concreet bekend welke hulp er precies nodig was.
Ongeveer tegelijkertijd begon ook Liesbeth vanuit haar eigen initiatief met een kledinginzameling in een garagebox. ‘’Deze groeide in korte tijd zeer snel en daarom vroeg ze hulp aan de gemeente. De gemeente koppelde haar aan de diaconie, en bood een ruimte aan naast de oude brandweerkazerne. De diaconie deed oproepen voor inzameling. Ook een interview in het Leiderdorps Weekblad bracht de nodige aandacht. Spullen, zoals kleding, maar ook tafels, beddengoed, servies, spelletjes en nog veel meer kwamen vanaf toen echt overal vandaan. En daarom konden we op 6 mei open met een volle Weggeefwinkel!’’
Wat heeft het jullie gebracht?
‘’We hebben de Weggeefwinkel gerund met twee groepen vrijwilligers: één groep op dinsdag en één groep op donderdag. In eerste instantie hielpen mensen vanuit de kerk, maar ook anderen sloten al snel aan, zo ook een groepje Oekraïners zelf. Door de samenwerking is echt een kameraadschap ontstaan. Je hoort zo veel verhalen en je maakt zo veel mee! Het is heel bijzonder om dit samen te doen, en om zo veel te kunnen betekenen voor de medemens.
Wat we ook echt bijzonder vinden is de ontwikkeling van het project. Waar het begon als een plaats voor vraag en aanbod van kleding en spullen, is het door de tijd heen veel meer geworden. Er was een woonkamer, waar mensen koffie en thee dronken en ervaringen met elkaar uit konden wisselen. Soms merkten we dat mensen het moeilijk hadden. Het minste wat we konden doen is een arm om hen heen slaan. Ook ging de winkel op bepaalde tijdstippen open voor de mannen uit de crisisnoodopvang die zijn opgevangen in de Power City Church. Want ook deze mannen kwamen met lege handen aan. Mooi dat we op deze manier meerdere doelgroepen konden bedienen.’’
Hebben jullie nog een aantal bijzondere verhalen?
''Ja zeker! We noemen er een aantal:
- Een keer liep ik langs het voetbalveld, en daar liep een aantal mannen uit de crisisnoodopvang in kleding, gekregen van de Weggeefwinkel. Deze mannen herkenden mij nog en kwamen enthousiast laten zien wat ze hadden gekregen. Op zo’n moment weet je wel echt dat je van betekenis geweest bent.
- Ook hebben we vorige zomer een vakantietasje gemaakt voor de kinderen! Daar zaten allerlei spulletjes in, zoals schriftjes, speelgoed, snoepjes en verzorgingsproducten. De vluchtelingen waren enorm verrast door dit extraatje!
- Afshin, één van de vrijwilligers, is zelf vluchteling geweest. Nu hij actief is als vrijwilliger, merkt hij dat hij iets terug kan doen voor het land waar hij is opgevangen. Ook bracht hij wat vrolijkheid: in december ging hij verkleed als Sinterklaas alle deuren langs. Wat een verrassing voor de kinderen!
Hoe kijken jullie naar het einde van de weggeefwinkel?
‘’In ruim een jaar hebben we voor alle seizoenen kleding kunnen bieden. Voor Oekraïners in Leiderdorp, in de wijde regio én aan de mannen uit de crisisnoodopvang. Daarom zijn we nu minder nodig. Het was een prachtige tijd, en we zijn als vrijwilligersgroep echt een familie geworden. Het is zo bijzonder wat we samen meegemaakt hebben! Dat gaan we zeker missen. We hebben deze periode samen afgesloten met een barbecue. En daarna gaan we zeker nog contact houden! Op welke manier? Dat weten we nog niet. Hoe dan ook, we hebben dit altijd met heel veel plezier gedaan, en dat plezier straalden we uit! Het was een ervaring om nooit te vergeten.’’
